Psikolojiye Giriş/İşlevselcilik

İşlevselcilik yapısalcılığa tepki olarak doğmuştur. Bu kuramda söz sahibi olan iki bilim adamından biri J. Dewey ve diğeri W. James'dir. İşlevselcilikteki en önemli paradigma, insan zihnini anlamak için yapısından çok işlevine bakılması gerektiğidir. Önemli olan insanın bilinçli deneyimleri ile davranışları arasındaki ilişkiyi keşfedebilmektir.

James Angel (1869-1949) işlevselciliği resmen tanınan bir düşünce okuluna dönüştürdü. Angel'a göre "bilincin tüm faaliyetleri -duyumlarımızın, duygu ve heyecanlarımızın ve iradi eylemlerimizin hepsi- organizmamızın hem fiziksel hem de toplumsal çevremize gösterdiği adaptasyonlardır." Angel'a göre işlevselcilik şunların incelenmesidir;

1. Ögelerin değil, zihinsel faaliyetlerin

2. Bilincin (irade ve yargı gibi süreçler dahil)

3. Zihin-beden ayrımına gitmemenin

İşlevselcilik tarihsel açıdan ise yapısalcılık ile davranışçılık -veya diğer görüşler- arasında önemli bir köprü görevi görmüştür.