Psikolojiye Giriş/Davranışçılık

John B. Watson tarafından yapısalcılık ve işlevselciliğe karşı olarak kurulmuştur. Daha sonra B. F. Skinner, Albert Bandura gibi yeni-davranışçılar, Watson'ın kuramını geliştirmişlerdir. Davranışlara göre psikoloji bilimi, yapısalcılık gibi bilincin yapısını ya da işlevselcilik gibi bilincin işlevsel durumlarını değil, davranışları gözlemlemelidir. Davranışçılığa göre psikoloji, bilince dayanarak bilimsel araştırma yapmamalıdır. Belirli durumlarda insanların yaptıkları belirli davranışlar bu bilimin dayanağı olmalıdır. Ayrıca davranışçılık, Wilhelm Wundt'un içebakış teorisini de reddetmektedir. İçebakış, kişinin kendi bilinç durumunu gözlemlemesi demek olduğu için nesnel bir gözlem metodu değildir. Bu nedenle davranışçılar, denekleri olan insanların ya da hayvanların belirli bir durum altında oluşturdukları davranışları gözlemleyip raporlarlar. Bu deneylere örnek olarak Ivan Pavlov'un köpeklerle olan deneyleri ve B. F. Skinner'ın farelerle olan deneyleri ve John B. Watson'ın Küçük Albert deneyi gösterilebilir.